Well, karena gw btuh semedi ma buku2 sbelum peristiwa bersejarah yang nama’na UAN sekitar 1 bln, ni postingan trakir sblm gw nyampaiin pidato prpishan (buat semedi maksud’na, waa..... pkiran lu dah macem2 aja sih).
Di sini gw mo nyritain ttg frensip2an. Dri TK mpe skarang ni. Scara kita manusia kagak bisa idup ndiri, kita btuh yg nama keren’na relationship or hubungan. Bwt kita2 yg masi kencur, hbungan itu biasa’na brbntuk pertemanan. Tapi g ma smua temen kita bsa close alys dket (sorry kminggris dkit g pa2 to ?). Nah, temen yg dket banget ma kta nma’na sahabat (persahabatan bgai ke…pom…pong…).
Di TK gw punya dua temen dket. Masi susah dsebut shabat, cz kta ga dket2 amat, maklum masi TK cuy........ Tmen dket gw di TK da dua. Nma’na Fifi n Shela klo g slah (mklum dh 11 taon yg laloe jdi’na rada pikun). Shela tu nak kepsek gw di TK. Knapa mreka gw julukin close friend, cz wktu TK gw pmalu plus jaim luar biasa, klo pas istirahat ada’na gw cma bdiri diem nyender tembok smbil ngliatin nak2 kluyuran. Di saat tu pula Fifi n Shela yg sring nanya2 k gw. Lma2 kta jd close gtu (yaah…close lgi kata2’na). Tp ni prshabatan kita g brakhir sad or happy ending, cz gw g prnah ngrasain prpisahan TK. Gw dah cabut dluan tnpa pamit or basa-basi. Pdhal tu prpisahan dah kurang sebulanan lg, tp gw kburu pindah ke Afrika, eh Inggris, ehhh bukan….bukan ke
Di Jakarta, gw skul d SDN 1 Pagi Cipinang Melayu. Di sana gw cma 2-3 bulanan, cz rmh gw awal’na dtampung di Komplek Halim Perdana Kusumah. Stelah dpt rumah di Blok H-28 Komplek Hankam Mabes ABRI, Pondok Gede, gw pindah ke SDN Raflesia 1, Bekasi. Lumayan jauh, tp dbanding ke Cipinang ni lbih mnding. Bulan2 prtama, gw punya temen, yg rumah’na sbelahan. Nma’na Oca (nma pnjang’na gw masi nget. Rosa Sandra Avianti Ami Deni), dia bner2 shabat prtama gw. Sharian gw abisin maen ma tu ank. Mulai maen speda, jln2 kliling komplek, maen Barbie2an. Yg paling so sweet tu kita tnpa sngaja beli sedal yg sma. Wrna’na biru da gmbar teddy bear, beda’na punya Oca da garis putih’na, punya gw full biru, tp merek n model’na sama. Karena ujan udah g bgitu deres lagi, kita maen k danau tu, sblum’na kta tukeran sndal.
Da kisah mnarik gr2 tu sndal. Jd gni, tu kjadian pas musim ujan yg so pasti banjir dimna2 (Yakarta bo’....). Kbetulan di blakang komplek da lpangan rumput yg letaknya lbih rendah dri skeliling’na, jadilah pas ujan tu lpangan brubah wujud jd danau. Pas ujan dah mulai g bgitu deres, kita mutusin maen k sana. Bgitu kta nyampe danau jejadian itu kita maen2 d pnggir danau, mpe g sdar sndal gw hanyut, kta pda klagepan nyelametin nyawa tu sandal, eh ga tau’na gntian sandal yg dpake Oca jg hanyut. Waaa……..
Dgn bntuan ranting phon ajaib kta bsa ngmbil tu sndal2. Ternyata eh ternyata, si Oca kpleset n nyebur k Danau saking happy’na. Oca tmbul tnggelam. Gw yg panic at the disco toleh kanan kiri smbil ber-“tolooong-tolooong”, tp mank lagi apes g da org yg lewat tu jln. Ywdah g pkir pnjang gw ceburin diri ke danau. Eh, si Oca yg dah blebepblebep, mncul k prmukaan smbil nyengir kaya kebo “Hehe….kena lo. Ni danau cuma sgini ni”, smbil nunjuk dada’na. Tuiiiing………….
Oke, gw dah dikadalin ma Oca. G lma kita dpt tmen bru, nmana Ami (gw jg masi nget nma pnjang’na. Ami Pramesthi Wini Putri) nak kriting, bdan’na rada subur, n cirri khas’na tu tahi lalat di pi2’na. Kta slalu brtrio kmana2. Monopoli tu mainan kbangsaan kita, stiap kta ngumpul. Kta sdih wktu si Oca pndah k Banyuwangi pas klas 2 SD, gw sdih. Pas dia n Ma2’na pamit k rumah gw, kta plukan dgn kpolosan ank umur 7 taon. Huhu……so sweet………Gw brharap Oca n Ami bsa nmuin blog ni. Mreka brdua shabat prtama yg ngisi masa kcil gw.
Akhir’na prtngahan taon 2003, gw pndah lg k
Nyampe d Malang gw skul d SDN Pendem 01. Temen gw di awal2 SD tu Eka, Puput, Anik, n Windi. Nmun, kta temenan g lma. Akhir’na d SMP gw punya shabat lg yg bsa gantiin Oca n Ami. Mreka tu Ayuk, Balqis, Shinta, n Pania.
Prtama kali gw tau Ayuk, pas klas 4 gw jd nak bru. Dia nanya2 trus ma gw. Klo Balqis gw tau prtama dia, pas SD rmbut’na slalu diklabang rapi (skrg pke jilbab), n sempet ngasi kado ultah bwt gw (pdahal kita lom trlalu knal). Shinta prtama kali gw tau pas masuk klas 4 dia dsuruh nulis d pa2n tulis, rmbut’na pnjang, pke bndo kain wrna pink. Prtama kali knal Pania pas kta ikut Jambore Kecamatan bareng, stelah tu kta dket2 ndiri.
Klo Ami n Oca shabat gw d masa kcil, mreka brempat shabat gw di masa pra remaja. Kita co2k bgt. Prbedaan sifat yg kita punya bkin kita klop satu sma laen. Bukti’na, kita slalu bsa ngakak bareng cz yg kta omongin tu hal2 yg fun. Biar enak, kta nyebutin dri kita MissChief-maker, eeiitz…….ni bkan geng loch………
0 komentar:
Posting Komentar